Beschrijving

Het is opmerkelijk hoe weinig men stilstaat bij wat zich in de periode tussen het Oude en Nieuwe Testament heeft afgespeeld. Ongemerkt gaan velen er van uit dat de beide Testamenten één doorlopend verhaal vormen, en dat er in de tussenliggende periode geen noemenswaardige gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.
Niets is echter minder waar. Deze periode kenmerkt zich door een groot aantal turbulente ontwikkelingen, die de toenmalige wereld – en dus ook de wereld van het Nieuwe Testament – ingrijpend hebben veranderd. Deze veranderingen worden zelfs bij een oppervlakkige lezing van de Evangeliën snel duidelijk. Zo vernemen we bijvoorbeeld dat Palestina is bezet door de Romeinen en dat de omgangstaal het Grieks is. Verder blijkt de hogepriester ook een belangrijke politieke rol te vervullen en treden er diverse nieuwe maatschappelijke groeperingen op. Ook zien we dat er naast de gebruikelijke tempeldiensten religieuze bijeenkomsten worden gehouden in zogenoemde ‘synagogen’.
Het ligt voor de hand dat we de herkomst van al deze zaken moeten zoeken in de intertestamentaire periode. Door kennis te nemen van wat zich in dit tijdvak heeft voorgedaan, krijgt men een beter begrip van de wereld van het Nieuwe Testament.
In deze cursus wordt daarom allereerst aandacht besteed aan de politieke ontwikkelingen, die zich in deze periode hebben voorgedaan en de mate waarin het volk hierdoor is beïnvloed.
Vervolgens wordt er stilgestaan bij de sociaal-culturele ontwikkelingen en de manier waarop het Joodse volk op de veranderde omstandigheden heeft willen inspelen.
Ten slotte wordt aandacht besteed aan de ontwikkelingen en veranderingen in het denken, die onder meer tot uitdrukking komen in de literatuur die in deze periode is geschreven.